Het fluisteren van je lichaam…

Gisteren kwam ik onderstaande quote tegen. Ik stopte met scrollen en bleef even ademloos naar mijn beeldscherm turen:

Luister naar het fluisteren van je lichaam,
zodat het niet hoeft te schreeuwen.

Waarom deed deze quote mij zoveel? Waarom bleef ik acuut hangen?

Omdat ik het regelmatig NIET doe. Luisteren naar het fluisteren. En erger is nog dat ik het gefluister wel hoor, maar er geen gehoor aan geef. Mijn eerste reactie was om deze quote meteen met jullie te willen delen. Ik wil hem alleen niet klakkeloos delen, maar er nog iets bij vertellen. In de hoop dat je het herkent, er wat aan hebt, of misschien heb jij wel juist mooie tips voor mij.

Wat mijn lichaam fluistert?

Mijn lichaam vertelt mij bijvoorbeeld regelmatig met fysieke signalen dat ik weer te weinig heb gedronken. Water of thee bedoel ik dan, hè! (geen druppel alcohol en afkickverschijnselen voor deze dame ;).
Of ze zegt me dat ik toch echt teveel suiker heb genomen die dag.
Of ze vraagt me zachtjes om even rust te nemen…

Dat laatste… heel belangrijk natuurlijk, maar dát valt niet altijd mee voor iemand met veel ideeën, interesses, een creatief, ondernemend brein, een druk sociaal leven én het label [multipotentialite] op haar voorhoofd geplakt (daarover in een andere blog later meer, maar als je niet kunt wachten en wilt weten wat dit inhoudt, kijk dan zeker even deze TEDtalk van Emilie Wapnick).

Ik ‘hoor’ mijn lichaam fluisteren en tóch…

…wals ik hier regelmatig overheen.

Het besef van het gefluister is er wel, maar hé… eerst nog even dit doen. En oh, dat is zo leuk om naartoe te gaan, of zo lekker om te eten. Of ik ‘moet’ dat nu eerst afmaken. En wat dacht je van die innerlijke trol die het hoogste woord voert en het gefluister met haar schreeuwerige, belemmerende gedachten en geblaat overstemt. Lekker doordraven, rusten kan later wel.

Maar ik wil niet dat mijn lichaam gaat schreeuwen

En jij ook niet.

Dat besef dringt nog eens extra door op het moment dat je hoort dat er iemand in je omgeving ernstig ziek is geworden, of burned-out. Of iets minder ernstigs, maar wel met regelmatige uitval, waardoor je niet het leven kunt leiden wat je wilt, of je bedrijf of gezin kunt runnen.

Dat wil je niet. Ik ook niet.

Dus begin ik vandaag weer met de juiste mindset en ben ik gespitst op wat mijn lichaam mij te vertellen heeft. Omdat ik me bewust ben van mijn valkuilen:

• ligt er een afvinklijstje voor mijn neus, met daarop hoeveel glazen water ik zal gaan drinken vandaag
• staan er in de timer op mijn telefoon verschillende pauzepiepjes ingesteld en
• heeft de zak met chocoladepepernoten een post-it voorop (“zou je dat nou wel doen?” ;)

Dit zijn natuurlijk simpele voorbeelden, maar you get the picture, right?

Eentje die je ook zéker gaat helpen is de techniek van: MOET.IK.DAT.NU.DOEN?

In deze eerdere blog leg ik deze simpele techniek uit, die je direct gaat helpen prioriteren, plannen, uitbesteden en zelfs schrappen! Lees hem eens door. Daar zal je lichaam je dankbaar voor zijn en niet gaan fluisteren, maar luidkeels applaudisseren.

Wat doet deze blog over het fluisteren van je lichaam met jou?
Is het herkenbaar?
Heb je er wat aan?
Of heb je nog mooie tips voor mij, om de goede mindset vast te houden, laat het me dan zeker weten!